Dünyadaki tüm siyasi iktidarların en hoşlanmadığı kelime “yüksek faiz”dir…
Ülkeleri yönetenlerin alerjisi vardır yüksek faize…
Çünkü “yüksek faiz” siyasi iktidar açısından;
Bütçe açıklarının artması…
Düşük üretim…
Düşük istihdam…
Düşen milli gelir…
Küçülen ekonomi demektir…
Ama dolar kurunu dizginleyebilmek için faizlerin artmasına kerhen de olsa razı olurlar…
Gönülsüz…
İsteksiz…
Sanayici/yatırımcı yüksek faizi ‘antipatik’ bulur…
Kimse daha yüksek faiz oranlarından borçlanıp yatırım yapmak ya da yatırımlarını sürdürmek istemez…
Sokaktaki vatandaş cephesinden bakalım…
Esnaf, memur, emekli, küçük işletmeci düşük faizden mi, yoksa yüksek faizden mi daha rahat koşullarda konut, otomobil, tüketici kredisi alır?
Konut ve otomobil kredisi faizleri yükselince, bu sektörlerde satışlar düşer…
Müteahhit zar zor ev satmaya başlar…
Faizler artınca bankalar tüketici kredisi vermekte gönülsüz davranır…
Halkın harcama iştahı kesilince, piyasalardaki dinamizm azalır, ekonomi daralır…
Merkez Bankası dün 475 baz puan politika faiz artışına gittiği için, hem içerde hem dışarda 5 yıldızlı yorumlar yapıldı.
Tabelada artık politika faizi yüzde 15…
Tabii bu durum faiz lobisinin, küresel tefecilerin işine geliyor…
Ya dolar artacaktı, ya faiz…
Ülkede tasarruf oranı düşük olduğu için, cari açık (döviz açığı) arttığından…
Merkez Bankası rezervleri eridiğinden…
Pandemi dolayısıyla turist gelmediği ve en az 25-30 milyar dolar civarında döviz kaybı olduğundan…
Dolar, aldı başını soluksuz yukarı gidiyordu…
Merkez Bankası’nın doları tutabilmek için dünkü faiz artışı doğal bir refleksti…
Ya sonrası…
Her zaman olduğu gibi bu işin de faturası vatandaşın cebinden çıkacak…
Ama enseyi karartmayalım…
Biz bu ülkede gecelik faizlerin yüzde 7000’lere dayandığı, olağan faiz oranlarının da yüzde 70-80 aralığında gezdiği günleri de gördük…